Ik twijfel even wanneer de gps aandringt rechts af te slaan. “Is het hier?! Mag ik hier überhaupt rijden?” Ik waag het erop en passeer een openstaande slagboom, wassalon ‘t Wasbeertje en een grillrestaurant waar volgens mij altijd plaats is. Vijfhonderd meter en acht hoge snelheidsdrempels later parkeer ik voor het huis van Kaat en Leroy. Een houten chalet die aan de voorkant weinig prijs geeft, maar achteraan grenst aan het prachtige Waesmeer in Temse. Kaat verwelkomt me aan de voordeur en door het grote glasraam in de inkomhal vang ik al een eerste glimp van het meer. Wauw. “Welkom in ons paradijs op aarde.”
Twee jaar geleden kochten Kaat en Leroy een houten huis op een voormalig recreatiedomein aan het Waesmeer in Temse. Sinds de jaren 70 vind je er vooral stacaravans en weekendverblijven, maar sinds 2008 mag je er officieel permanent verblijven. Het koppel woont dus in een voormalig vakantiehuis. Het pand stond ingeschreven als vakantiewoning, maar werd vooral gebruikt voor workshops en evenementen. “Het vakantiehuis moest vergund worden als woning, maar dat ging – ondanks wat paperassenwerk – best vlot”, vertelt Kaat terwijl we buiten plaatsnemen op het terras, mét zicht op het Waesmeer.
Buikgevoel
“Hoe we hier terechtkwamen? We studeerden en werkten allebei in Gent en het plan was om daar ook oud te worden”, steekt Kaat van wal. “De hoge woningprijzen staken daar een stokje voor. En als we wél iets vonden dat betaalbaar was, ging het over te renoveren panden. En we zijn allebei niet zo handig.” (lacht)
Tot vrienden van het koppel hen een linkje naar een pand op de website van Straf Vastgoed stuurden. “We zouden zelf niet snel in deze regio naar een huis hebben gezocht, maar we zijn eigenlijk helemaal niet honkvast. We waren vooral op zoek naar een huis waar we ons thuis konden voelen”, aldus Leroy, die er intussen is komen bijzitten. “Toen we hier een eerste keer binnenkwamen, zat ons buikgevoel helemaal goed. We hebben diezelfde dag nog een bod gedaan.”
Pollekes kussen
Geen huis in het bruisende Gent dus. Wél een prachtige chalet in een voormalig vakantiepark. “We wonen hier nu twee jaar en ik vergaap me nog steeds aan het uitzicht. We worden wakker met de zonnestralen die weerkaatsen op het water. Het lijkt élke dag vakantie. We beseffen maar al te goed dat we onze beide pollekes mogen kussen. En ook met onze buren mogen we ons gelukkig prijzen. Er hangt een warme sfeer en iedereen steekt hier z’n hand op naar elkaar.”
Volle maan
In de zomer brengen Kaat en Leroy hun tijd zo vaak mogelijk buiten door. De dag beginnen met yoga met zicht op het water, ‘s avonds buiten eten, een wandeling maken rondom het meer,… “Maar ons favoriete seizoen – qua uitzicht dan – is toch de winter, als de bomen kaal zijn. Dan hebben we een weids uitzicht over het meer. Bij volle maan weerkaatst het maanlicht op het meer en licht alles er rond op. Prachtig vinden we dat.”
Thuis
“Zelfs als we de jackpot met de Lotto zouden winnen, zouden we hier niet weg gaan”, zegt Kaat. “Hoogstens wat aanpassingen doen. We dromen nog van een bad. En grotere dakramen.”
“En misschien kopen we met ons prijzengeld wel een paar échte vakantiewoningen en buitenverblijven”, grapt Leroy. “Maar we zouden altijd terug naar huis komen. En dat is hier.”
