Bijna 40 jaar geleden stuitte Marijke op het huis in de Schulstraat. Het stond al een tijdje te koop, en op een dag besloot ze om haar stoute schoenen aan te trekken en haar kans te grijpen. Ze informeerde bij de makelaar en mocht meteen een rondleiding plannen. “Ik voelde meteen dat dit huis een ziel had,” vertelt Marijke. Voor haar was het dus een coup de foudre, maar haar man Philip was niet mee tijdens dat eerste bezoek.
“Het was 1986, een tijd zonder gsm’s of internet, en ik werkte op dat moment in Brussel aan een tv-programma.” vertelt Philip. Toch durfde Marijke het aan om een bod te doen. “De rest van de dag liep ik te stressen,” bekent ze. Achteraf bleek die stress voor niets nodig te zijn geweest. Het huis was in perfecte staat en werd hun droomwoning.
Kleur als levensmotto
Eenmaal ingetrokken, begon de creatieve rollercoaster. Philip, geboren in Zuid-Afrika, miste het warme licht en de levendige kleuren van zijn thuisland. “Ik wilde het zonnetje in huis halen.” vertelt hij. Het resultaat? Plafonds beschilderd met exotische planten, zingende vogels van papier-maché en wolkjes op het plafond van de kinderkamer.
Zelfs de tuin werd omgetoverd tot een plek met zuiderse vibes. “Op zwoele zomeravonden waanden we ons in een oud Italiaans dorpje,” glimlacht Marijke. Geen muur bleef onberoerd, en elke hoek kreeg een eigen verhaal.
Een huis vol leven
Het huis in de Schulstraat werd een plek vol artistiek leven. Philip werkte op de zolder aan zijn kunst, terwijl de oudste zoon de kamers vulde met klarinetklanken. Vrienden en muzikanten kwamen over de vloer, vaak geïnspireerd door de unieke sfeer. De jongste zoon en Marijke zorgden voor hun eigen portie drama – letterlijk, want allebei waren ze verbonden aan de Kunsthumaniora. “Ik gaf les Drama en onze jongste volgde een opleiding op de Kunsthumaniora.” vertelt ze met terechte fierheid.
De ziel van het huis
Na bijna vier decennia nemen Marijke en Philip afscheid van hun geliefde huis. Toch hopen ze dat de nieuwe bewoners het karakter van de woning in ere houden. Haar boodschap aan de volgende bewoners? “Zorg goed voor de ziel van de Oude Schul. En vergeet niet: wit mag dan de goedkoopste verf zijn, kleur geeft leven.”
